Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach Zdroju został po raz pierwszy zorganizowany w 1946 roku przez Ignacego Potockiego. W powojennym czasie miał on znaczenie repolonizacyjne.
Początkowo festiwal, mając krajowy zasięg, promował wyłącznie dzieła Fryderyka Chopina i pianistów polskich. Do 1954 roku na estradzie dusznickiej występowali wyłącznie artyści polscy. W 1955 roku w Dusznikach po raz pierwszy wystąpił pianista zagraniczny, Chińczyk Fou Ts’ong, laureat III nagrody V Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie także się kształcił w klasie fortepianu prof. Zbigniewa Drzewieckiego.
Od 1961 roku w programach recitali i koncertów dusznickich oprócz dzieł Fryderyka Chopina pojawiały się utwory innych kompozytorów. Pierwszym koncertem nie zawierającym dzieł patrona festiwalu był występ Chóru Kameralnego Filharmonii Wrocławskiej „Cantores Minores Wratislavienses” pod dyrekcją Edmunda Kajdasza, który 10 sierpnia 1976 roku wykonał wyłącznie pieśni Stanisława Moniuszki. 15 sierpnia 1981 roku odbył się pierwszy recital fortepianowy, podczas którego nie zabrzmiał ani jeden utwór Fryderyka Chopina. Pianista Joaquina Achucarro wykonał wtedy program złożony z kompozycji Bacha-Busoniego, Beethovena, Debussy’ego, Granadosa i Albeniza.
Oryginalnym wydarzeniem festiwalowym jest „Nokturn”, wieczorny koncert przy świecach, podczas którego występują niemal wszyscy artyści biorący udział w festiwalu. Koncertowi towarzyszy prelekcja wybitnego znawcy dzieła Fryderyka Chopina. Idea „Nokturnu” zrodziła się po 22 latach z corocznych wykładów i prelekcji, które odbywały się od początku istnienia festiwalu. W ramach Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju organizowane są także wystawy obrazów, rzeźb, plakatów, fotografii, spektakle operowe, teatralne i parateatralne, projekcje filmów muzycznych, audycje słowno-muzyczne Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków (oddział Wrocławski) poświęcone wybranym zagadnieniom chopinowskim, sesje naukowe o tematyce chopinowskiej, Ogólnopolskie Kursy Interpretacji Utworów Chopina (od 1977), koncerty laureatów krajowych konkursów i kursów pianistycznych, przedpołudniowe „Prezentacje młodych wykonawców”, „Dusznickie debiuty”, koncerty plenerowe zespołów folklorystycznych, spotkania dyskusyjne z wybitnymi artystami, koncerty jazzowe oraz koncerty z płyt audio i video.
Po raz pierwszy wyłoniono funkcję dyrektora artystycznego festiwalu w 1973 roku. Stanowisko objął wtedy pianista wrocławski Jerzy Jankowski, a organizatorem wydarzenia było Dolnośląskie Towarzystwo Muzyczne.
W latach 1975 – 1992 funkcję dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju pełnili dyrygenci:
W latach 1975 – 1985 Tadeusz Strugała, który nadał festiwalowi nazwę międzynarodowy oraz zainicjował cykl koncertów „Dusznickie debiuty”.
W latach 1986 – 1987 Marek Pijarowski.
W latach 1988 – 1992 Jerzy Swoboda.
Od 1993 roku funkcję dyrektora artystycznego najstarszego festiwalu pianistycznego na świecie pełni wybitny pianista Piotr Paleczny.
Od 1990 roku festiwal organizuje Fundacja Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich w Dusznikach Zdroju powołana z inicjatywy Andrzeja Markura, związanego z festiwalem od wielu lat mieszkańca Dusznik, urzędnika Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego.
W roku 2001 z inicjatywy Andrzeja Merkura i Piotra Palecznego, Fundacja Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich w Dusznikach Zdroju zaczęła tworzyć Centrum Chopinowskie. W nim od 2002 roku odbywają się klasy mistrzowskie, które prowadzą wybitni pianiści-pedagodzy m. in. Domique Merlet, Aleksiej Nasiedkin i Jewgenij Mogilewski. W ramach kursu odbywają się także wykłady o polskich spadkobiercach chopinowskiej tradycji, których autorem jest Stanisław Dybowski.
Obszerny artykuł Stanisława Dybowskiego (stanowiący źródło wiedzy dla niniejszego artykułu) dotyczący historii Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich w Dusznikach-Zdroju znajduje się na stronie: www.festival.pl
Transmisja live na kanale YouTube: https://www.youtube.com/channel/UC5sEoeQZrhFEr5h0gleVLlQ
