Heinrich Engelhard Steinweg, znany jako Henry Engelhard Steinway (15 lutego 1797 - 7 lutego 1871) - założyciel firmy fortepianowej Steinway & Sons zbudował swój pierwszy fortepian w swojej kuchni w mieście Seesen w 1836 roku. Instrument ten został później nazwany „fortepianem kuchennym” i jest obecnie wystawiany w nowojorskim Metropolitan Museum of Art.
W 1831 r. Johann Baptist Streicher (ur. 3 stycznia 1796 r. w Wiedniu – zm. 28 marca 1871 r. w Wiedniu) - syn Nannette i Andreasa Streichera, zaprojektował i opatentował mechanikę, która nie była ani „wiedeńska”, ani „angielska”. Jej działanie miało wspólne cechy obu typów fortepianowego mechanizmu. Trzydzieści lat później Streicher przeprowadził eksperymenty z wykorzystaniem najnowszych osiągnięć pochodzących z Ameryki. Skonstruował fortepian z naciągiem strunowym na jednoczęściowej żeliwnej ramie wzorowanej na modelu Steinwaya. Fortepian został zaprezentowany w Londynie w 1862 roku i zdobył złoty medal na Wystawie Paryskiej w 1867 roku.
Często jesteśmy pytani przez uczniów ile czasu potrzeba, aby opanować utwór muzyczny. Jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie oczywiście nie ma. Jest to kwestia indywidualna, zależna od zdolności pianisty oraz poziomu trudności utworu.
Zagadnienie imienia Rubinsteina – jednego z najsłynniejszych pianistów wszech czasów nie ogranicza się wyłącznie do ustalenia czy Jego imię powinno być pisane w wersji angielskiej „Arthur” czy polskiej „Artur”. Okazuje się bowiem, że siódmy potomek Felicji i Izaaka Rubinsteinów, który miał się nigdy nie narodzić (ale dzięki namowom Siostry Salomei - zwanej „Salką” - Felicja zdecydowała się nie przerywać ciąży) miał otrzymać imię Leon. Jak do tego doszło, że jednak został Arturem?
W czasie pandemii warto przypomnieć jakie medykamenty stosowali na przeziębienie ludzie żyjący kilka wieków temu. Jakie medykamenty pozwoliły Wolfgangowi Amadeuszowi Mozartowi (1756-1791) zmniejszyć objawy przeziębienia? O specyfikach, które zażywał dowiadujemy się z listu, który napisał w Mannheim 22 lutego 1778 roku:
Nieustanne doskonalenie techniki pianistycznej jest jednym z podstawowych elementów pianistycznej edukacji. Często jesteśmy pytani, szczególnie przez najmłodszych uczniów, dlaczego muszą codziennie ćwiczyć gamy i pasaże. Warto w tym miejscu przytoczyć słowa jednego z największych pianistów przełomu XIX i XX wieku – Sergiusza Rachmaninowa, który mówił, że sama umiejętność grania kilku utworów nie przesądza o „muzycznej biegłości”.
